11 Mart 2009 Çarşamba

Yıkın Heykellerimi

YIKIN HEYKELLERİMİ

Ey Milletim,
Ben, Mustafa Kemal'im…
Çağın gerisnde kaldıysa düşüncelerim,
Hala en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım,dilim
Özür dilerim…
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…

Özgürlük hala en yüce değer değilse eğer,
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler…
Unutun dediklerimi
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi…
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
Baştacı ediyorsanız sanatın içine tüküren adamı
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi

Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın
Anlamı kalmadıysa yurtta sulh, dünyada barışın
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın
Unutun dediklerimi
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi
Özlediyseniz fesi, peçeyi
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi
Hala medet umuyorsanız şıhtan, şeyhten, dervişten
Şifa buluyorsanız, muskadan, üfürükçüden…
Unutun dediklerimi
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi

Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek…
Kara çarşafa girsin diyorsanız, yobazın gazabından ürkerek…
Diyorsanız ki, okumasın kadınımız, kızımız;
Budur bizim alın yazımız…
Unutun dediklerimi
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi
Fazla geldiyse size, Hürriyet, Cumhuriyet
Özlemini çekiyorsanız, saltanatın, sultanın…
Hala önemini almadıysanız , millet olmanın…
Kul olun, ümmet kalın, fetvasını bekleyin Şeyhülislamın…
Unutun dediklerimi
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi
RAHAT BIRAKIN BENİ

Süleyman Apaydın